کد مطلب:29364 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:100
پناه می جویم به نور چهره بزرگوار تو - كه آسمان ها بدان روشن است و تاریكی ها بدان درخشان - و برپایه آن، كار دنیا و آخرتْ سامان یافته، از این كه خشمت را بر من روا داری و یا نارضایتی ات را بر من فرود آوری. تو راست حقّ سرزنش، تا آن گاه كه خشنود گردی، و هیچ توان و قدرتی جز برای تو نیست.[1].
4371. امام علی علیه السلام:بار خدایا! از ضعف توانایی، كمی چاره اندیشی و كم اعتنایی مردم به خویش، به تو شكایت می برم. ای مهربان ترینِ مهربانان! مرا به كه وا می گذاری؟ به دشمنی كه با من درشت خویی می كند؟ یا به خویشی كه اختیارم را به او سپرده ای؟ اگر بر من خشم نگرفته باشی، [ از هر چه پیش آید ] باكم نیست؛ جز آن كه عافیت تو برای [ انجام دادن وظایفی كه دارم ] گسترده تر است.